ជំពូកទី III
ការសម្រាកចិត្ត-កាយ និង ការកសាងកម្លាំងចិត្តរឹងមាំ
ដើម្បីចៀសវាងកុំឲ្យធ្លាក់ចូលក្នុង បញ្ហា និងជំងឺផ្លូវចិត្តផ្សេងៗ យុវជនត្រូវយល់ដឹងនិងចេះថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ខ្លួន ទៅតាមវិធីសាស្ត្រទាំងឡាយដេលបានអធិប្បាយក្នុងផ្នែកខាងដើម។ ការចៀសវាងដោយនៅឆ្ងាយពីគ្រឿងញៀនគ្រប់ប្រភេទ ការកំណត់ព្រំដែនចិត្ត ការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ស្នេហា និងអារម្មណ៍ផ្លូវភេទឲ្យបានល្អនោះ គឺជាការរួមចំណែកក្នុងការថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់យុវជន។
នៅពេលដែលយុវជនយើងប្រឈមមុខនឹងស្ថាន ភាពតានតឹងផ្លូវចិត្តនិងបញ្ហាផ្លូវចិត្តកម្រិតស្រាលផ្សេងៗ បច្ចេកទេសសម្រាកចិត្ត-កាយ និងការហ្វឹកហាត់កសាងកម្លាំងចិត្តឲ្យរឹងមាំ គឺជាចំណែកមួយយ៉ាងសំខាន់បំផុតក្នុងការថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្ត។
នៅក្នុងផ្នែកទី១ នឹងទី២ នៃជំពូកទី III នេះ គឺជាសេចក្តីណែនាំជាមូលដ្ឋានមួយចំនួនដែលទាក់ទងនឹងបច្ចេកទេស សម្រាកចិត្ត-កាយ រួមនឹងការកសាងកម្លាំងចិត្តរឹងមាំដែលយុវជនយើងគួរហ្វឹកហាត់ជា ប្រចាំ សម្រាប់ការថែសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ខ្លួន។
ផ្នែកទី១លំហាត់សម្រាកចិត្ត-កាយ
តើលំហាត់សម្រាកចិត្ត-កាយគឺជាអ្វី?
លំហាត់សម្រាកចិត្ត-កាយគឺជាបច្ចេក ទេសនៃការប្រើប្រាស់របៀបសមាធិ (ជាវិធីសាស្ត្រមួយក្នុងការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ឲ្យស្ងប់ល្អ) គួបផ្សំនឹងលំហាត់ដកដង្ហើម ការសម្រួលសាច់ដុំ និងសម្រួលឥរិយាបថឲ្យបានសម្រាកព្រមជាមយយនឹងចិត្ត ដែលជាមធ្យោបាយដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងការកាត់បន្ថយការតានតឹង ចិត្ត។
នៅពេលដែលយើងមានការតានតឹងចិត្ត យើងគប្បីហ្វឹកហាត់និងអនុវត្តជាប្រចាំនូវលំហាត់សម្រាកចិត្ត-កាយ មួយ ឬច្រើនប្រភេទទៅតាមលទ្ធភាពដែលអាចធ្វើបាន។
លំហាត់ទាំងនេះមាន ៤ប្រភេទគឺ៖១-លំហាត់ដកដង្ហើម
២-លំហាត់សម្រាកសាច់ដុំជាដំណាក់ៗ
៣-លំហាត់ពោលពាក្យផ្ទួនៗ
៤-លំហាត់សមាធិតាមរបៀបផ្សេងៗ។
ដើម្បីធ្វើលំហាត់ចិត្ត-កាយនីមួយៗ ដូចខាងលើ យើងគួរមានសម្លៀកបំពាក់ធូររលុង រើសទីកន្លែងស្ងៀមស្ងាត់គ្មានការរំខាន។ គួរធ្វើលំហាត់ឲ្យបានពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ គឺពេលព្រឹក១ដង ពេលល្ងាច ១ដង នៅមុនពេលបរិភោគអាហារ។ យើងអាចជ្រើសរើសយកលំហាត់ណាមួយដេលងាយស្រួលសម្រាប់ខ្លួន ឬធ្វើលំហាត់ផ្សេងទៀតតាមតែយើងអាចធ្វើបាន។
វិធីធ្វើលំហាត់សម្រាកចិត្ត-កាយ១-លំហាត់ដកដង្ហើម
ក្នុងពេលដែលផ្លូវចិត្តរបស់យើងមាន ការរំខាន ដំណើរដកដង្ហើមរបស់យើងមានលក្ខណៈខ្លីៗ និងមិនធម្មតា បើយើងអាចប្រឆាំងនឹងការប្រែប្រួលផ្នែកផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត ហើយអាចបង្កើតឡើងនូវភាពសុខសាន្តផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវកាយរបស់យើងបាន។
ដើម្បីធ្វើលំហាត់ដកដង្ហើម យើងអាចជ្រើសរើសយកឥរិយាបថ ដែលមានលក្ខណៈងាយស្រួលសម្រាប់យើងដូចជា ឈរ អង្គុយលើកៅអី ឬដេកត្រង់ខ្លួនលើគ្រែក្នុងលក្ខណៈសម្រាកយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ហើយដកដង្ហើមចេញចូលវែងៗរយៈពេលពី២ទៅ៣នាទី ឬអាចលើសពីនេះ។ តាមធម្មតាយើងសម្គាល់ឃើញថា ដើមទ្រូងរបស់យើងមានចលនាពេលណាយើងដកដង្ហើមចេញ-ចូល។ ចំពោះការធ្វើលំហាត់នេះ យើងត្រូវរៀនធ្វើចលនាពោះរបស់យើង រួមជាមួយនឹងការដកដង្ហើម ។ យើងនឹងសង្កេតឃើញថា ដើមទ្រូងនិងពោះរបស់យើង ក៏រីកឡើងនៅពេលដែលយើងដកដង្ហើមចូល។ យើងត្រូវរៀនដកដង្ហើមចូល និងចេញយឺតៗជាបន្តបន្ទាប់ឲ្យបានវែងៗ។ យើងអាចនឹងធ្វើលំហាត់នេះដោយងាយស្រួល ប្រសិនបើយើងប្រមូលអារម្មណ៍ឲ្យមូលទៅលើពោះ ដែលវានឹងរីកឡើងសន្សឹមៗនៅពេលយើងដកដង្ហើមចូលវែងៗ។ បន្ទាប់ពីនោះមក យើងដកដង្ហើមចេញដោយស្វ័យប្រវត្តិដើម្បីឲ្យសាច់ដុំទ្រូងនិងពោះ បានសម្រាក។ យើងគួរព្យាយាមធ្វើបែបនេះយ៉ាងយឺតៗនិងជាបន្តបន្ទាប់ ដោយការដកដង្ហើមពុំឲ្យឮសូរសម្លេង។ ក្នុងការធ្វើលំហាត់ដកដង្ហើមនេះ យើងត្រូវព្យាយាមបំភ្លេចចោលរឿងរ៉ាវអវិជ្ជមានទាំងឡាយដែលបានកើតឡើង ដោយខិតខំប្រមូលអារម្មណ៍របស់យើងសមាធិតែលើការដកដង្ហើមចេញ និងចូល តាមរយៈការរាប់លេខ ឬនឹកក្នុងអារម្មណ៍នូវពាក្យដូចជា “ពុទ្ធោ” គឺ “ពុទ្ធ” ពេលដកដង្ហើមចូល និង “ទ្ធោ” ពេលដកដង្ហើមចេញ។ តាមបែបនេះជាបណ្តើរៗ យើងត្រូវបង្កើនរយៈពេលនៃការពោលពាក្យ “ពុទ្ធោ”នេះ ឬបង្កើនចំនួននៃការរាប់តាមខ្យល់ដកដង្ហើម។ ការដកដង្ហើមនេះ មិនត្រូវប្រឹងធ្វើដោយលំបាកនោះឡើយ គឺត្រូវធ្វើដោយសម្រួលជានិច្ច ក៏ប៉ុន្តែត្រូវព្យាយាមគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍សមាធិរបស់ខ្លួនលើខ្យល់ដក ដង្ហើមឲ្យបានល្អ។
លំហាត់សម្រាកសាច់ដុំជាដំណាក់ៗ
ក្នុងខណៈដែលយើងមានការតានតឹងចិត្ត ពេលនោះសាច់ដុំទាំងឡាយ នឹងស្ថិតនៅក្នុងសភាពកន្ត្រាក់ និងតានតឹង។ ព្រមជាមួយគ្នានេះដែរ អាការៈមួយចំនួនក៏បានលេចចេញលើរាងកាយរបស់យើងដូចជា ឈឺក្បាល ឈឺខ្នង រោយក ឈឺសន្លាក់ដៃជើង ខ្សោយកម្លំាង និងនឿយហត់ ។ ក្រៅពីនេះអាការៈដែលកើតឡើងលើផ្លូវចិត្តមានដូចជា ការភ័យខ្លាច ការតានតឹងចិត្ត អារម្មណ៍មួម៉ៅ ឬងាយភ្ញាក់ផ្អើលក្នុងចិត្តជាដើម។ អាការៈផ្នែកផ្លូវចិត្តនេះ បានជម្រុញឲ្យមានការកន្ត្រាក់សាច់ដុំជាប្រចាំ ជាហេតុនាំឲ្យមានរោគសញ្ញាលើរាងកាយដូចខាងលើ។
ក្នុងខណៈដែលយើងមានការតានតឹងចិត្ត ពេលនោះសាច់ដុំទាំងឡាយ នឹងស្ថិតនៅក្នុងសភាពកន្ត្រាក់ និងតានតឹង។ ព្រមជាមួយគ្នានេះដែរ អាការៈមួយចំនួនក៏បានលេចចេញលើរាងកាយរបស់យើងដូចជា ឈឺក្បាល ឈឺខ្នង រោយក ឈឺសន្លាក់ដៃជើង ខ្សោយកម្លំាង និងនឿយហត់ ។ ក្រៅពីនេះអាការៈដែលកើតឡើងលើផ្លូវចិត្តមានដូចជា ការភ័យខ្លាច ការតានតឹងចិត្ត អារម្មណ៍មួម៉ៅ ឬងាយភ្ញាក់ផ្អើលក្នុងចិត្តជាដើម។ អាការៈផ្នែកផ្លូវចិត្តនេះ បានជម្រុញឲ្យមានការកន្ត្រាក់សាច់ដុំជាប្រចាំ ជាហេតុនាំឲ្យមានរោគសញ្ញាលើរាងកាយដូចខាងលើ។
ការអនុវត្តលំហាត់សម្រាកសាច់ដុំជា ដំណាក់ៗដូចខាងក្រោមនេះ រួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយការតានតឹងចិត្តដ៏មាន ប្រសិទ្ធិភាពដូចជាលំហាត់ដង្ហើមខាងដើមដែរ។
ដើម្បីធ្វើលំហាត់សាច់ដុំជាដំណាក់ៗ យើងត្រូវផ្ចង់អារម្មណ៍លើផ្នែកនីមួយៗនៃរាងកាយក្នុងស្ថានភាព ដេកត្រង់ខ្លួន បន្ទាប់មកចាប់ផ្តើមគិតពីម្រាមជើងជាដំណាក់ៗរហូតដល់ក្បាល គឺ ម្រាមជើង ប្រអប់ជើងទាំងសង្ខាង កជើង សាច់ដុំកំភួនជើង ក្បាលជង្គង់ សាច់ដុំភ្លៅ ត្រគាក ចង្កេះ គួទ ខ្នង ក្បាលពោះ ដើមទ្រូង ម្រាមដៃ និងប្រអប់ដៃទាំងសងខាង កំភួនដៃ កែងដៃ ដើមដៃ ស្មា ក កញ្ចឹងក ក្បាល មុខ និងច្រមុះ។ ពេលគិតត្រង់កន្លែងណាមួយរួចហើយ ត្រូវទុកសាច់ដុំកន្លែងនោះឲ្យស្ថិតក្នុងលក្ខណៈសម្រាកដូចជា
+គិតដល់ម្រាមជើង បន្ទាប់មកពោលក្នុងចិត្តថា “ម្រាមជើងខ្ញុំបានសម្រាកដោយសុខហើយ!”។
+គិតដល់ប្រអប់ជើង បន្ទាប់មកពោលក្នុងចិត្តថា “ប្រអប់ជើងរបស់ខ្ញុំបានសម្រាកដោយសុខហើយ!”។
+គិតដល់កជើង បន្ទាប់មកពោលក្នុងចិត្តថា “កជើងរបស់ខ្ញុំបានសម្រាកដោយសុខហើយ!”។
+គិតដល់ម្រាមជើង បន្ទាប់មកពោលក្នុងចិត្តថា “ម្រាមជើងខ្ញុំបានសម្រាកដោយសុខហើយ!”។
+គិតដល់ប្រអប់ជើង បន្ទាប់មកពោលក្នុងចិត្តថា “ប្រអប់ជើងរបស់ខ្ញុំបានសម្រាកដោយសុខហើយ!”។
+គិតដល់កជើង បន្ទាប់មកពោលក្នុងចិត្តថា “កជើងរបស់ខ្ញុំបានសម្រាកដោយសុខហើយ!”។
អនុវត្តនូវវិធីដូចខាងលើនេះត្រង់ ផ្នែកនីមួយៗដូចបានរៀបរាប់ខាងដើមជាដំណាក់ៗ និងបន្តបន្ទាប់រហូតដល់ក្បាល មុខ និងច្រមុះ។ លំហាត់សម្រាកសាច់ដុំជាដំណាក់ៗនេះ នៅពេលដែលយើងអនុវត្តបានល្អប្រសើរហើយនោះ ចិត្តរបស់យើងបានស្ងប់ចុះយ៉ាងល្អ ចំណែកឯរាងកាយក៏បានស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពសម្រាកមួយដ៏ស្ងៀម ស្ងាត់ ប្រៀបបីដូចជាគល់ឈើមួយដែលនៅនឹងថ្កល់។ប្រភពពី:http://saloeurm.wordpress.com/
