ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានត្រាស់ដឹងហើយព្រះអង្គបានសំដែងសេចក្តីពិតថា ព្រះអង្គពោលយ៉ាងណាព្រះអង្គធ្វើយ៉ាងនោះ ដូច្នេះព្រះអង្គបានប្រាប់ឧបាយដោះស្រាយបញ្ហាឧបសគ្គដ៏ស្មុគស្មាញដែលដើរឆ្លងកាត់វាលវដ្តសង្សារទុក្ខនេះ បានទៅដល់ទីបំផុតនៃទុក្ខលំបាកនេះបាន ព្រោះអាស្រ័យធម៌៤យ៉ាងគឺៈ
១_សទ្ធា ត្រូវជឿជាក់ច្បាស់នូវធម៌វិន័យដែលព្រះអង្គត្រាស់ដឹងក្នុងព្រះអរិយសច្ចៈគឺព្រហ្មចរិយធម៌ដែលយើងត្រូវប្រព្រឹត្តប្រតិបត្តិតាម ឱ្យបានល្អត្រឹមត្រូវរហូតបានសម្រេច
២_វិរិយៈ ត្រូវមានឆន្ទៈមោះមុតញ៊ាំងសេចក្តីព្យាយាមយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ឱ្យប្រព្រឹត្តទៅជាប់ជានិច្ច ទោះបីមានបញ្ហាឧបសគ្គ គ្រោះថ្នាក់យ៉ាងណាមិនរាថយឡើយ
៣_សតិ ត្រូវមានស្មារតី ដឹងខ្លួន ប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចចំពោះកិច្ចការ តូចធំទាំងអស់មិនត្រូវប្រមាទធ្វេសប្រហែសឡើយ
៤_បញ្ញា ប្រកបដោយភាពឈ្លាសវៃ ចេះគិតពិចារណាឱ្យបានត្រឹមត្រូវច្បាស់លាស់ ចំគោលដៅ ព្រោះបញ្ញានេះជាដួងកែវភ្លឺមុតថ្លា សម្រាប់ឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យឃើញជាក់ច្បាស់រាល់បញ្ហាទាំងដែលកើតឡើងនឹងត្រូវដោះស្រាយបញ្ចប់។
ដោយព្រះអង្គប្រព្រឹត្តតាមគោលការណ៍ប្រកបដោយគុណធម៌នេះហើយទើបទីបំផុតព្រះអង្គបានឆ្លងកាត់នៅវាលវដ្តសង្សារទុក្ខដ៏សែនលំបាកវែងឆ្ងាយ ហើយបានទៅដល់គោលដៅគឺព្រះនិព្វានជាទីក្សេមចាកទុក្ខទាំងពួង។
ភន្តេ ធម្មត្ថេរោ ២០/១២/២០២៣
No comments:
Post a Comment