វិជ្ជា ទ្រព្យ និងធម៌

 

 វិជ្ជា ទ្រព្យ និងធម៌

ទម្រាំកែតម្រូវ និងរៀបចំ

ឥឡូវខ្ញុំសាកល្បងវិភាគស្លោកដ៏ពេញនិយមថា "អ្នកប្រាជ្ញ កាលបើស្វែងរកវិជ្ជា និងទ្រព្យ គប្បីគិតថាដូចខ្លួនមិនចាស់ មិនស្លាប់, កាលបើស្វែងរកធម៌គប្បីគិតថាខ្លួនត្រូវម្រឹត្យុចាប់ក្របួចសក់បោកសម្លាប់ឥឡូវនេះហើយ" ថាតើមានខ្លឹមសារយ៉ាងណា និងខ្ញុំមានយោបល់ដូចម្តេច?
ឥឡូវយើងសិក្សាទាំងអស់គ្នាដូចខាងក្រោម ៖

វិជ្ជា ទ្រព្យសម្បត្តិ និងធម៌ សំខាន់បំផុត តែសូមលើកសារប្រយោជន៍ នៃវិជ្ជាមកនិយាយសិន ។ បុរាណលោកថា វិជ្ជា ជាអាហារ ប្រាជ្ញា ជាអាវុធ ។ អ្នកដែលមានវិជ្ជាតែងក្លៀវក្លាជាងអ្នកដទៃ ឬថាមានប្រៀបជាងគេលើការរស់នៅ លើការសម្រេចចិត្តជាដើម ក៏ព្រោះសមត្ថភាពខួរក្បាល និងជំនាញលើសគេ ដែលកើតពីការដុសខាតជាប្រចាំ តួយ៉ាង សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ទ្រង់ មានយស និងតេជះ ក៏ព្រោះវិជ្ជានេះឯង បើតាមសាវតា ទ្រង់សិក្សាស្ទើររហូតដល់ថ្ងៃទ្រង់ចូលទីវង្គត់ ព្រោះទ្រង់ដឹងពីប្រយោជន៍ និងតម្លៃនៃវិជ្ជាពិតប្រាកដ ហើយពិតមែនវិជ្ជាទ្រង់ បានជួយជាតិខ្មែរច្រើនណាស់ ។ ការដែលវិជ្ជាសំខាន់ដូច្នោះ ទើបអ្នកប្រាជ្ញឲ្យប្រឹងស្វែងរៀនរកកុំបីរង់ចាំ ឬគិតថាខ្លួនចាស់ហើយ មិនអាចរៀនបាន ។ វិជ្ជាត្រូវការដុសខាត ត្រូវសំលៀងដូចជាកាំបិត មិនអាចទុកចោលឡើយ ព្រោះវិជ្ជាថ្ងៃនេះ អាចនឹងហួសសម័យនៅថ្ងៃស្អែក ឧទាហរណ៍ អ្នកធ្វើនង្គ័ល បច្ចុប្បន្នប្រហែលជាអស់ទីផ្សារទៅហើយ ដោយសារគាត់ពុំបានរៀនវិជ្ជាថ្មី ដើម្បីប្រែរបៀបអភិវឌ្ឍឧបករណ៍ធ្វើស្រែពីបុរាណមកសម័យ ឬអាចថាអភិវឌ្ឍមិនទាន់ ។ សូម្បីតែអ្នកប្រើកុំព្យូទ័រ ខាន់ Update តែមួយឆ្នាំ ក៏ដើរមិនទាន់គេដែរ មមីរមើល ដូចចាប់ក្តាមដាក់ចង្អេរអ៊ីចឹង។

សម័យ AI គ្រប់ក្រុមហ៊ុនធំៗ បានចំណាយថវិកាខ្ពង់ពាន់លាន លើវិស័យនេះ ដោយមិនទាន់ឃើញចំណេញអ្វីជាដុំកំភួននៅឡើយ តែមានមូលហេតុមួយ គឺខ្លាចដើរក្រោយគេលើបច្ចេកវិទ្យា ។ ក្រុម ហ៊ុនទូរស័ព្ទមួយ ស្ទើរតែនឹងក្ស័យធនទៅហើយ ព្រោះតែបច្ចេកវិទ្យាដើរក្រោយក្រុមហ៊ុនទូរស័ព្ទដទៃ ហើយការប្រជែងទីផ្សារក៏មិនឈ្នះគេ ពេលខ្លះគេថាអ្នកប្រើទូរស័ព្ទប្រភេទនោះ សុទ្ធតែមនុស្សបុរាណ ទៀតផង ។
បើអ្នករៀន អ្នកមានឱកាស ព្រោះអ្នកបានទទួលគន្លឹះថ្មីៗរហូត ។ អ្នករៀន អ្នកជាអ្នកឈ្នះ ឈ្នះគ្រប់យ៉ាង ឈ្នះគំនិត វិធីសាស្ត្រ យុទ្ធសាស្ត្រ នយោបាយ ជំនួញ ។ អ្នករៀនមើលបានឆ្ងាយជាងអ្នកមិនបានរៀន ស្តាប់ឮជាង គិតបានវែងឆ្ងាយជាង ឧទាហរណ៍ថា យើងចេះភាសាអង់គ្លេសមួយយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ គឺយើងបានដឹងពីពិភពលោកដោយខ្លួនឯង ដោយមិនពឹងលើការបកប្រែរបស់គេទេ ។ អ្វីៗដែលហៅថាជាងនេះ គឺថាមានថាមពល ដូចជា មនុស្សក្មេងពេញកម្លាំង លឿន រហ័ស ។ យ៉ាងនេះយើងត្រូវតែរៀន បើចង់មានឱកាស រៀនកាន់តែច្រើន ឱកាសជារបស់យើងក៏កាន់តែច្រើន ។ ពាក្យថារៀន គឺរៀនគ្រប់យ៉ាង អ្វីយ៉ាងណាដែលនាំប្រយោជន៍ឲ្យយើង យើងគួរតែរៀនវា ដោយហោចទៅសូម្បីតែមួយព្រឹក ចំណាយពេលអានកាសែតត្រឹម១០ នាទីរៀងរាល់ព្រឹក ក៏ឈ្មោះថារៀនស្វែងរកវិជ្ជាដែរ ព្រោះបានដឹងពីសភាពការណ៍ស្រុកទេស ។

ដូចគ្នាដែរ អ្នកស្វែងរកទ្រព្យ ក៏មិនត្រូវគិតថាខ្លួនចាស់ហើយ ឬជិតនឹងស្លាប់ឡើយដែរ ព្រោះអ្វី? ព្រោះថា ទ្រព្យសម្បត្តិ ជាតម្រូវការសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត ។ ពាក្យគេនិយាយលេងតាមបណ្តាញសង្គមថាលុយមិនសំខាន់ សំខាន់អត់លុយមិនបាន នេះជាការពិត ។ អ្នកមាន ទ្រព្យ ធ្វើអ្វីក៏ប្រសើរជាងគេ លឿនជាងគេ និងមានសេចក្តីសុខសុភ មង្គលជាងគេដែរ ។ ឧទាហរណ៍ឲ្យងាយយល់ សម្ភារទំនើបៗ ចេញ សេរីថ្មីៗ អ្នកមានទ្រព្យគេបានភ្លក់រសជាតិមុនគេ មុនឯង យើងអ្នក គ្មានទ្រព្យបានត្រឹមស៊ែរលើហ្វេសប៊ុក ថ្ងៃណាបានប្រើនឹងគេប៉ុណ្ណោះ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះទ្រព្យសម្បត្តិដែលយើងមាន គឺផ្តល់ភាពងាយស្រួលសម្រាប់តម្រូវការរបស់យើង ដូចជាការរស់នៅមានមុខមាត់ គឺមានទ្រព្យសម្បត្តិនេះហើយជាគ្រឿងលម្អ ជារបស់លើកមុខ ។ ជាការពិត អ្នកហែហមច្រើន សុទ្ធតែមានទ្រព្យសម្បត្តិនៅពីក្រោយ ពេលខ្លះអ្នកមានអំណាច ក៏មកហែហមអ្នកមានទ្រព្យដែរ មិនទាំងអស់ទេ តែមានខ្លះព្រោះអី ធម្មតាទេអ្នកមានលុយប្រើខ្មោចឲ្យកិនម្សៅបាន ។ មិនតែ ប៉ុណ្ណោះ ទ្រព្យនេះ បើអស់ថ្ងៃណា ជីវិតយើងនឹងដុនដាបទៅតាមថ្ងៃនោះដែរ សម័យឥឡូវគេហៅមនុស្សធ្លាក់កូដ ។ ពិតមែន មនុស្សដែលខ្វះទ្រព្យពិបាកមានមុខក្នុងសង្គមណាស់ បើស្ទើរចំណេះ អត់អំណាចទៀតគឺមិនបាច់និយាយឡើយ គ្មានពន្លឺទេ ។

ទ្រព្យសម្បត្តិ មិនអាចទិញអ្វីៗបានគ្រប់យ៉ាងទេ នេះជាឃ្លាយើងឧស្សាហ៍ឮ តែអ្វីៗដែលទ្រព្យទិញបាន សុទ្ធតែជារបស់សំខាន់ ដូចជាផ្ទះល្អ ឡានម៉ូតូល្អៗ គ្រឿងលម្អជីវិតផ្សេងៗ និងពេលឈឺថ្កាត់អាចជ្រើសរើសទៅពេទ្យល្អៗបានទៀតផង ដោយហោចទៅសូម្បីតែស្លាប់ក៏អាចជ្រើសរើសក្តារមឈូសល្អជាងគេបានដែរ ។ សរុបមក មានទ្រព្យមានជម្រើស ដូច្នោះកុំឲ្យកាលវេលាកន្លងទៅ ត្រូវប្រឹងស្វែងរកទ្រព្យ កុំចាយពេលឲ្យកន្លងទៅដោយផ្លូវអបាយផ្សេងៗ ឬគិតថាខ្លួនជ្រុលពេលជ្រេវ័យអី ។

គំនិតផ្ទុយពីខាងលើ គោលបំណងស្លោកចង់លើកវិជ្ជា និងទ្រព្យទម្លាក់ ធម៌ ទុកមួយដោយឡែក ។ បើនិយាយតាមគំនិតខាងលើ ចង់បានន័យថា រៀនធម៌ គឺពិចារណាតែរឿងស្លាប់ ដូចជាគិតថា មនុស្ស សត្វ ជីវិតខ្លីណាស់ សុទ្ធតែប្រកបដោយ អនិច្ចំ ទុក្ខំ អនត្តា ជាដើម គួរតែប្រឹងភាវនាធម៌ មិនគួរណាចាយពេលទៅប្រឹងរកទ្រព្យ ព្រោះចុងក្រោយគង់តែស្លាប់ដដែលជាដើម ។

ទស្សនៈខាងលើ បើក្នុងសម័យនោះ គឺប្រហែលជាបែបនេះហើយ ប៉ុន្តែក្នុងសម័យនេះ គឺមិនត្រូវឡើយ ព្រោះធម៌នេះ ជួយអ្នកមានវិជ្ជា និងអ្នកស្វែងរកទ្រព្យច្រើនណាស់ ។ ធម៌នេះ បើនិយាយពីបច្ចុប្បន្ននេះ គឺសំដៅដល់ សីលធម៌ នេះឯង និងវិធីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមនុស្សជាតិមានសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត ដូចជាវិធីសមាធិជាដើម ។

ឥឡូវគិតមើល បើវិជ្ជានោះ ជាវិជ្ជាអាក្រក់ ផលិតអាវុធ ផលិតថ្នាំពុល ឬរីឯអ្នករកទ្រព្យ គិតតែរឿងបានទ្រព្យ មិនខ្វល់ថាបានមកដោយពុករលួយ កេងប្រវញ្ច, តើសង្គមនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើង?

សូមធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា វិជ្ជា , ទ្រព្យ, និងធម៌ នេះគឺសំខាន់ដូចគ្នា គ្មានមួយណាមិនសំខាន់ឡើយ វិជ្ជានាំជីវិតឲ្យមានពន្លឺក្នុងរបរ, ទ្រព្យជាគ្រឿងចិញ្ចឹមជីវិត ផ្តល់ភាពកក់ក្តៅឲ្យការរស់នៅ, ធម៌ អប់រំសតិមិនឲ្យប្រហែសធ្វេសក្នុងការស្វែងរកវិជ្ជា និងទ្រព្យ ៕

ខ្ញុំនៅតែត្រូវការមតិយោបល់ពីសាធុជនចំពោះការសង្ខេប ព្រោះខ្លាចមានកំហុសឆ្គងផង ខ្លាចខ្វះចន្លោះ ។
សូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រ!
សុខ ប៊ុនហ៊ាង