បទបថ្យាវត្ត

#បទបថ្យាវត្ត

(ប ទ មេ កា ព្យ)

បទនេះមានដើម កំណើត តាំង ពីសតវត្សទី៦
ក្នុងសម័យចេនឡា ។ បទនេះជាបទបុរាណក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែ
ឃើញមានកវីចាស់ថ្មីទាំងឡាយ តាក់តែងក្នុងស្នាដៃរបស់ខ្លួន
ជាញឹកញាប់ ខុសប្លែកពីបទបុរាណនានា ដូចជា
បទពំនោល បទបន្ទោលកាក បទភុជង្គលីលា
ជាដើមដែលស្ទើរតែបាត់បង់ក្នុងទំព័រកំណាព្យទៅហើយ
នាសម័យបច្ចុប្បន្ន ។

ក. រង្វាស់កាព្យ
ក្នុង ១វគ្គមាន ៤ឃ្លា ។ ឃ្លានីមួយៗមាន ៨ព្យាង្គ ។

ខ. ចំណាប់ជួន
ជួនក្នុងវគ្គ
• ព្យាង្គទី៨ ឃ្លាទី១ ជួន ព្យាង្គទី៤ ឃ្លាទី២ ។
• ព្យាង្គទី៨ ឃ្លាទី២ ជួន ព្យាង្គទី៨ ឃ្លាទី៣ ជួន ព្យាង្គទី៤ ឃ្លាទី៤ ។
ជួនឆ្លងវគ្គ
• ព្យាង្គទី៨ ឃ្លាទី៤ ក្នុងវគ្គទី១ ជួន ព្យាង្គទី៨ ឃ្លាទី១ ជួន ព្យាង្គទី៤ ឃ្លាទី២ ក្នុងវគ្គទី២ ។

គ. គំនូសតាង
1 2 3 4 5 6 7 *          1 2 3  * 5 6 7 ៙
1 2 3 4 5 6 7 ៙          1 2 3 ៙ 5 6 7 0   ។

1 2 3 4 5 6 7 0          1 2 3 4 5 6 7 8
1 2 3 4 5 6 7 8          1 2 3 4 5 6 7 8   ។

៙ កំណាព្យគំរូ

ប្រយោជន៍ ៣យ៉ាង
————————

_ធម៌ដែលព្រះពុទ្ធបានសម្ដែងប្រាប់
ជាហេតុផលប្រាប់ កម្មលិខិត
ខ្លឹមសារឧត្តម ធម្មនុញ្ញជីវិត
សិក្សាប្រព្រឹត្ត ប្រយោជន៍ទាំងបី  ។

_មួយទិដ្ឋធ ម្មិកត្ថ មានន័យ
គោលធម៌ប្រពៃ លៃរស់សុខសាន្ត
ឧ. អា. ក.  ស.  អ្នកណាធ្វើបាន
រស់នៅក្សេមក្សាន្ត បានផលទាន់ភ្នែក  ។

_ពីរ សម្បរា  យិកត្ថ ល្អប្លែក
មិនផ្សេងដោយឡែក ពីការរស់នៅ
ស. សី. ចា. ប. មានន័យជ្រាលជ្រៅ
ជាតិនេះយល់ផ្លូវ នាំទៅសួគ៌ា  ។

_បី គឺបរមត្ថ ផុតចាកខន្ធា
ទុក្ខសោកគ្រាំគ្រា ព្រោះជាតិលែងមាន
បានសម្រេចនូវ មគ្គ ផល និព្វាន
ត្រាស់ដឹងដោយញាណ គ្មានទុក្ខទៀតឡើយ ៕

—————__—__————-
បញ្ជាក់: ទិដ្ឋធម្មិកត្ថ អានថា ទិត ថាក់ ធ័ម…..មិ កាត់។
សម្បរាយិកត្ថ អានថា សាំ ប៉ៈ រ៉ា…..យិ កាត់។ កត្ថ អានថា
កាត់ មិនមែន កាត់ ថៈ នោះទេ។
        (រតនជ្ជោតខេមរកវី កែវ សាវឿន)

ឃ. ចង្វាក់
បទនេះទម្លាក់សម្លេងលើព្យាង្គទី២ ទី៤ និងទី៦ រៀងរាល់ឃ្លា ។

ង. បរិយាកាស
គេអាចប្រើបទនេះ ក្នុងការ បង្ហាញពី ការលំបាក ទុក្ខវេទនា ការចងកំហឹង ការឈឺចាប់ កម្សត់ ។

ច. របៀបស្មូធ្យ បទបថ្យាវត្ត បាន៣បែបគឺៈ
១_បែបបរាភវសូត្រ
២_បែបសម្រាយ
៣_បែបសំស្ក្រឹត